പ്രവാസവും പ്രേരണയും — എം.ടിയുടെയും നാട്ടിൻപുറങ്ങളുടെയും ആത്മാവിലേക്ക്

കല്പറ്റ നാരായണനുമായി ഒരു സംഭാഷണം

2025 ജനുവരിയിൽ കൂടല്ലൂരിൽ പി. കെ. മൊയ്തീൻകുട്ടി സാഹിബ് ഫൗണ്ടേഷൻ സംഘടിപ്പിച്ച “കൂടല്ലൂരിന്റെ എം.ടിക്ക് — ജന്മനാടിന്റെ സ്മൃതി പൂജ” എന്ന പരിപാടിയിൽ മുഖ്യപ്രഭാഷണം നിർവഹിച്ചത് പ്രമുഖ എഴുത്തുകാരനും ഗവേഷകനുമായ കല്പറ്റ നാരായണൻ ആയിരുന്നു. എം.ടിയുടെ എഴുത്തുകളിലൂടെ മലയാളം എങ്ങിനെ തന്റെ നാട്ടിനെയും മനുഷ്യനെയും തിരിച്ചറിഞ്ഞു എന്നതിനെക്കുറിച്ചാണ് അദ്ദേഹം ആ വേളയിൽ സംസാരിച്ചത്. പരിപാടിക്കുശേഷം നടന്ന ചുരുക്കം അഭിമുഖത്തിന്റെ ഭാഗങ്ങൾ ഇവിടെ അവതരിപ്പിക്കുന്നു.

\* \* \*

പ്രശ്നം: എം.ടിയുടെ എഴുത്തുകളിൽ “നാടിൻറെ മണവും മനുഷ്യന്റെ ചൂടും” എന്നതിനെ നിങ്ങൾ പലപ്പോഴും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. കൂടല്ലൂരിൽ നിന്നുള്ള ഈ സ്മരണാപൂജ അതിനോട് എത്രത്തോളം ബന്ധപ്പെട്ടു കാണുന്നു?

കല്പറ്റ നാരായണൻ: എം.ടിയുടെ എഴുത്തുകൾ എവിടെയായിരുന്നാലും നാട്ടിൻറെ ശ്വാസം വഹിക്കുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന് ‘കൂടല്ലൂർ’ വെറും ജന്മസ്ഥലമല്ല, അത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ കഥകളുടെ ആന്തരിക ലോകമാണ്. ഇവിടെ നടന്ന ഈ പരിപാടി, അതിനാൽ തന്നെ, ഒരു സ്മരണാപൂജയല്ല; ഒരു ആത്മസാക്ഷ്യമാണ്. നാട്ടിൻപുറത്തെ മണ്ണ് തന്നെയാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭാഷയ്ക്ക് താളവും തീവ്രതയും നൽകിയിരുന്നത്.

\* \* \*

പ്രശ്നം: ഇന്നത്തെ തലമുറയ്ക്ക് എം.ടിയെ വായിക്കുമ്പോൾ എന്താണ് ഏറ്റവും പ്രാസക്തം എന്ന് നിങ്ങൾ കരുതുന്നു?

കല്പറ്റ നാരായണൻ: എം.ടിയെ വായിക്കുമ്പോൾ നമ്മൾ തിരിച്ചറിയുന്നത് മനുഷ്യന്റെ വേദനയും സമാധാനവുമാണ് — അതായത് അസ്തിത്വത്തിന്റെ പാഠം. ഇന്നത്തെ ഡിജിറ്റൽ കാലത്ത് ബന്ധങ്ങൾ വേഗത്തിൽ പിളരുമ്പോൾ, എം.ടിയുടെ കഥകൾ നമ്മെ മന്ദഗതിയിലേക്ക് തിരികെ കൊണ്ടുപോകുന്നു, നമ്മെ മനുഷ്യനാക്കുന്നു. അതാണ് അവന്റെ പ്രാസക്തി.

\* \* \*

പ്രശ്നം: എം.ടിയുടെ പ്രബോധനശക്തിയും നിശബ്ദതയും — രണ്ടും ഒരുമിച്ച് നിലനിൽക്കുന്നുണ്ടെന്ന് നിങ്ങൾ പറഞ്ഞിരുന്നു. അതിനെ കുറിച്ച് വിശദീകരിക്കാമോ?

കല്പറ്റ നാരായണൻ: എം.ടിയുടെ ശബ്ദം ഒരിക്കലും ഉച്ചത്തിലുള്ളതായിരുന്നില്ല. പക്ഷേ ആ നിശബ്ദതയിലുണ്ടായിരുന്ന ഉറച്ച നിലപാട് അദ്ദേഹത്തെ വിചാരസാന്നിധ്യമായി മാറ്റി. ആ നിശബ്ദതയിലൂടെയാണ് മലയാളസാഹിത്യത്തിലെ മനുഷ്യവേദനകളെ അദ്ദേഹം ആവിഷ്കരിച്ചത്. അത് വാക്കുകൾക്കപ്പുറമുള്ള പ്രബോധനമാണ്.

\* \* \*

പ്രശ്നം: “സ്മൃതി പൂജ” എന്ന ആശയം തന്നെയാണ് ഏറെ താൽപര്യം ഉണർത്തുന്നത്. നിങ്ങൾക്കു തോന്നുന്നോ സ്മൃതികൾക്കും പ്രദേശങ്ങൾക്കും തമ്മിൽ ആഴത്തിലുള്ള ബന്ധമുണ്ടെന്ന്?

കല്പറ്റ നാരായണൻ: തീർച്ചയായും. സ്മൃതി എന്നത് ഒരു വ്യക്തിയെ മാത്രമല്ല, ഒരു ദേശത്തെ തിരിച്ചറിയാനുള്ള വഴിയുമാണ്. കൂടല്ലൂരിൽ നടന്ന ഈ ചടങ്ങ് അതിന്റെ തെളിവാണ്. നമ്മൾ ഓരോരുത്തരും നമ്മുടെ നാട്ടിൻറെ കഥകൾക്കുള്ളിൽ ജീവിക്കുന്നു — എം.ടിയുടെ കഥകളിൽ പോലെ.

\* \* \*

പ്രശ്നം: പി. കെ. മൊയ്തീൻകുട്ടി സാഹിബ് ഫൗണ്ടേഷൻ സംഘടിപ്പിച്ച ഈ പരിപാടി സാഹിത്യസംസാരത്തിന് എന്ത് പ്രാധാന്യമുണ്ടെന്ന് നിങ്ങൾ കാണുന്നു?

കല്പറ്റ നാരായണൻ: ഇത്തരത്തിലുള്ള ചടങ്ങുകൾ സാംസ്കാരിക ഓർമ്മകളെ പുനർജീവിപ്പിക്കുന്നു. പുതിയ തലമുറക്ക് എം.ടിയെ പാഠ്യഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ നിന്നല്ല, അനുഭവങ്ങളിൽ നിന്നുമാണ് അറിയേണ്ടത്. ഫൗണ്ടേഷൻ അതിനുള്ള ഒരു വേദി ഒരുക്കിയതിൽ ഏറെ സന്തോഷം.

\* \* \*

പ്രശ്നം: അവസാനമായി, നിങ്ങൾക്ക് എം.ടിയോട് പറയാനുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ എന്തായിരിക്കും ആ വാക്ക്?

കല്പറ്റ നാരായണൻ: ഞാൻ പറഞ്ഞേനേ — “നിങ്ങളുടെ കഥകൾ നമ്മളെ ഇന്നും ജീവിക്കാൻ പഠിപ്പിക്കുന്നു.”

\* \* \*

സംഗ്രഹം:

“കൂടല്ലൂരിന്റെ എം.ടിക്ക് — ജന്മനാടിന്റെ സ്മൃതി പൂജ” വെറും അനുസ്മരണം മാത്രമല്ലായിരുന്നു; അത് മലയാളത്തിന്റെ ആത്മാവിനോടുള്ള സദ്ഭാവനാപ്രകാശമായിരുന്നു. കല്പറ്റ നാരായണന്റെ വാക്കുകൾ പോലെ — “എം.ടിയെ വായിക്കുന്നത് നമ്മെ സ്വയം തിരിച്ചറിയാനുള്ള യാത്രയിലേക്കാണ് നയിക്കുന്നത്.”